Wat mij opvalt aan Congo is dat het een totaal verscheurd land is. Zoals Marc Helsen het verwoordt is er volgens mij helemaal geen kans op slagen voor dit Congo. Het grootste slachtoffer zoals in alle oorlogsgebieden het geval is, is de bevolking. Omdat er een strijd gaande is tussen rebellen, bijvoorbeeld de Mai Mai, en het leger, leven de Congolezen in ellende. Zij worden langs twee kanten aangevallen en uitgebuit. De Mai Mai zijn mannen die zich tegen het leger keerden. Deze rebellen, door sommigen zelfs vrijheidstrijders genoemd, verschuilen zich soms in die dorpen. Hierdoor heeft het leger een reden om verschillende dorpen te plunderen en te verbranden, geroosterd of verminkt. Er is geen enkel veiligheidsgevoel. De Congolezen leven als dieren op elkaar in kleine kamers. Meestal met twee gezinnen in één ruimte. Ze "overleven" op een "gerecht" dat normaal dient als dierenvoeding. Je moet je inbeelden dat je bij jouw thuis samen uit één pot moet eten. Elke dag hetzelfde de hele week lang. Hun kleding rot aan hun lichaam, de fietsen die ze hebben om zich te vervoeren worden in beslag genomen, de vrouwen worden verkracht, de mannen uitgebuit. De autoriteiten verdienen 1 tot 2 euro per maand. Hierdoor gaan ze over tot afpersing en plundering. De mannen die er nog zijn moeten 100den kilometers afleggen en een week kei hard werken zodat hun gezin iets te eten heeft. Als ze geluk hebben geraken ze heelhuids (letterlijk en figuurlijk) langs de verschillende controleposten. Er is geen werk, geen voedsel, geen onderdak, geen veiligheid, geen ... Verschillende organisaties zoals AZG proberen het leefbaarder te maken. Door de corruptie en de strijd tussen het leger en de rebellen is dat zeer zwaar.
Aan de schrijfwijze van Marc Helsen merk ik dat hij eerder tegen het leger is dan tegen de rebellen. Hij geeft niet echt een mening over de rebellen maar maakt wel duidelijk dat het leger een grote verantwoordelijke is voor de ellende. Volgens mij wilt hij ook meegeven dat het leven in Congo nooit zal beteren desondanks het overvloed aan grondstoffen. Die grondstoffen zoals, kobalt, goud, rubber, zilver, ... zorgen voor de aantrekking van grote bedrijven. Het probleem van die bedrijven is dat zij de Congolezen uitbuiten en het land vervuilen.
Marc Helsen maakt meerder malen duidelijk dat Congo tegelijkertijd het rijkste en het armste land is ter wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten